Rura do okapu: jaką wybrać, jak podłączyć i w jaki sposób obudować?

Okap prawidłowo podłączony do wentylacji zawsze będzie bardziej wydajny i cichy niż okap działający w trybie pochłaniacza. Odpowiednia rura do okapu jest w stanie czynić cuda.

Okapy mogą działać w dwóch trybach. Pierwszym jest tryb, w którym okap pracuje jako pochłaniacz kuchenny, który oznacza, że opary kuchenne i wilgoć pozostają w pomieszczeniu. Pochłaniane są jedynie zapachy i tłuszcze przez zamontowane w urządzeniu filtry węglowe. Drugim jest okap działający w trybie wyciągu. Oznacza to, że jest on podłączony rurą do kanału wentylacyjnego, którym wyprowadzane jest zanieczyszczone powietrze powstałe podczas gotowania. Zawsze radzimy, by w swoim domu zastosować to drugie rozwiązanie, gdyż okap działający w trybie wyciągu jest bardziej wydajny, skuteczny i charakteryzuje się cichszą pracą.

Okap podłączony do wentylacji

Żeby nasz okap podłączony do wentylacji działał najbardziej wydajnie, musimy zamontować na wylot silnika odpowiednią rurę. Oprócz tego, że opary kuchenne będą sprawnie wyprowadzane z pomieszczenia - zapewnimy sobie również cichą pracę urządzenia. Głośność okapu kuchennego uzależniona jest od kilku czynników, wśród których najistotniejszą kwestią pozostaje swobodny przepływ zasysanego i odprowadzanego przez okap powietrza.

Najważniejsze przy podłączaniu okapu do wentylacji to:

• długość odcinka łączącego wylot z silnika okapu z kominem wentylacyjnym
• średnica kanału odprowadzającego opary do komina wentylacyjnego
• drożność i przekrój komina wentylacyjnego w budynku
• ilość załamań kanału o dany kąt
• długość kanału odprowadzającego
• stabilny montaż okapu kuchennego

Optymalna rura do okapu i jej zamontowanie

Im więcej przeszkód napotka powietrze wypychane przez łopatki silnika, tym głośniej pracować będzie okap. Przy podłączaniu okapu do kanału wentylacyjnego pamiętajmy o kilku zasadach, dzięki którym nasz okap będzie miał dużą wydajność przy zachowaniu niskiego poziomu głośności podczas pracy:

• używaj sztywnych i gładkich rur odprowadzających o średnicy takiej samej jak średnica wylotu silnika (najczęściej są to rury do okapu okrągłe o średnicy 150 mm)
• podłączenia za pomocą kanałów elastycznych z tworzywa sztucznego używaj w ostateczności - wtedy, gdy inny sposób podłączenia jest niemożliwy
• unikaj podłączeń rurami aluminiowymi (rurami spiro) 
• zaplanuj jak najkrótszy odcinek rury łączącej wylot turbiny z przewodem kominowym
• zadbaj o to, by rura do okapu miała jak najmniej załamań
• w przypadku wykorzystania kanałów płaskich pamiętaj o zachowaniu powierzchni pola przekroju odpowiadającego średnicy wylotu z silnika (np. przy średnicy wylotu fi 15 cm zastosuj kanał prostokątny 22x9 cm)
• unikaj montażu okapu na ścianie lekkiej konstrukcji (np. z regipsu) 
• jeśli kanał odprowadzający nie wychodzi bezpośrednio na zewnątrz budynku - nie należy montować klapek zaworu zwrotnego (dotyczy to sytuacji, gdy na wylocie silnika zamocowane są klapki zapobiegające cofaniu się powietrza do okapu) 

Klapka zaworu zwrotnego montowana na wylocie silnika 

Jak zabudować rurę do okapu?

Montaż okapu jest stosunkowo łatwy, gdy chcemy, żeby działał w trybie pochłaniacza. Problem może pojawić się wówczas, gdy kratka wentylacyjna, do której zamierzamy podłączyć okap działający w trybie wyciągu, jest przesunięta w bok i oddalona na tyle, że niemożliwe jest jej zamaskowanie przez komin okapu. Producent dostarcza zwykle do okapu tzw. maskownice (kominy), które są w stanie zakryć część rury, którą podłączymy do wentylacji. Maskownice mają postać metalowej tuby (kwadratowej, prostokątnej bądź okrągłej). Ich długość jest regulowana. Gdy jednak nasze pomieszczenie jest wysokie i ma np. 3 metry - może zajść potrzeba zabudowania wystającego kawałka rury, żeby całość wyglądała estetyczniej.

Maskownica do okapu Casual BK FABER wykonana ze stali inox  

Gdy rura do okapu jest dłuższa niż maskownica

Jeśli rura do okapu wystaje nam nieco ponad maskownicę (komin), możemy ją zabudować. W tym celu wystarczy wykonać z profili metalowych konstrukcję i obudować ją płytą gipsowo-kartonową. W konstrukcji takiej umieszczamy przewód, podłączamy go do kratki wentylacyjnej i wyprowadzamy w miejscu zawieszenia okapu, dokładnie w jego osi. Dzięki temu ukryjemy elementy przewodów wentylacyjnych i będziemy cieszyć się atrakcyjnym wyglądem naszego urządzenia oraz jego cichą pracą.

Przykład zamontowania maskownicy nad okapem i zabudowania rury płytą z regipsu: kratka wentylacyjna znajdowała się po lewej stronie okapu na bocznej ścianie

Rura do okapu okrągła

Okap działający w trybie wyciągu zawsze musi być podłączony do kanału wentylacyjnego. Na rynku dostępnych jest kilka standardowych rodzajów rur, które różnią się średnicą (rury okrągłe), długością oraz polem powierzchni (rury płaskie).

Okapy mają zwykle średnicę wylotu z silnika o wymiarze 15 cm. Podłączając rurę, należy pamiętać, by zrezygnować z używania węższych - zmniejszy nam to znacznie wydajność urządzenia oraz sprawi, że będzie ono pracowało dużo głośniej. Najbardziej polecanymi (w przypadku wylotu o średnicy 15 cm) są gładkie rury okrągłe fi 15 cm. Kanały okrągłe stawiają najmniejsze opory przepływu powietrza, więc nadają się nawet do długich połączeń. Wykonane są z niezapalnego tworzywa sztucznego spełniającego wymagania międzynarodowych norm budowlanych. Rury okrągłe są lekkie i łatwe do podłączenia, można je przycinać za pomocą ręcznej piłki do metalu. Są odporne na korozje, co sprawia, że wytrzymują przez wiele lat.

Rura do okapu DOMUS okrągła fi 15 cm

Rura do okapu prostokątna (płaska)

Drugim popularnym rodzajem rur wentylacyjnych używanych w przypadku okapów kuchennych są kanały płaskie (prostokątne). Są stosowane np. do poprowadzenia kanałów wentylacyjnych w podłodze, gdy chcemy, by okap blatowy pracował w trybie wyciągu. Najlepiej zamontować je jeszcze przed wylaniem betonu. W tym przypadku optymalnym rozmiarem jest kanał prostokątny o wymiarach 9x22 cm. Jest to odpowiednik rury okrągłej o przekroju fi 15 cm (wylot z silnika okapów blatowych ma właśnie taką średnicę).

Rura do okapu prostokątna (płaska) o wymiarach 9x22 cm

Poza wymienionymi rurami (tj. rurą okrągłą oraz prostokątną) ze sztywnego tworzywa sztucznego istnieją również kanały elastyczne oraz rury aluminiowe. Są one jednak gorszym rozwiązaniem. Zaleca się ich stosowanie w sytuacjach, kiedy podłączenie rur okrągłych bądź prostokątnych jest z przyczyn technicznych uniemożliwione.

O tym należy pamiętać:

• najważniejsze jest podłączenie okapu do wentylacji rurą - nie zmniejszajmy jej średnicy (zwiększy do głośność oraz zmniejszy wydajność okapu)
• optymalna jest gładka rura do okapu okrągła o średnicy takiej jak wylot z silnika
• gdy komin umieszczony jest tuż za ścianą - załóżmy kolanko dopiero po poprowadzeniu przynajmniej 30 cm rury
• unikajmy kątów prostych podczas łączenia rur - prowadźmy je łagodnymi łukami (lepiej użyć dwóch kolanek o kącie 45 stopni niż jednego o kącie 90 stopni)
• możemy wygłuszyć system rur wentylacyjnych w suficie podwieszanym poprzez zastosowanie np. wełny mineralnej, wpłynie to korzystnie na jakość pracy
• postarajmy się, by kanał wentylacyjny był możliwie jak najkrótszy - im dłuższe połączenie z kominem, tym okap staje się mniej wydajny